Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1397 Esas 2022/6430 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak, zor iddiasının kuşkulu kaldığı ve müsnet suçtan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı için sonuç cezaların fazla tayini kanuna aykırıdır. Mağdurenin çelişkili ifadeleri dışında suça sürüklenen çocukların üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı için mahkumiyet kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılamayan temel cezalar ve TCK'nın 109/1. madde yerine aynı Kanunun 109/2. madde ve fıkra hükümlerinin uygulanamayacağı belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden vaya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuklar ... ve ... haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocukların çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cebir veya tehditle işlediklerine dair herhangi bir delil bulunmadığının anlaşılması karşısında zor iddiasının kuşkulu kaldığı gözetilerek suça sürüklenen çocuklar haklarında temel cezaların TCK'nın 103/4. maddesi ile artırılamayacağı ve TCK'nın 109/1. madde yerine aynı Kanunun 109/2. madde ve fıkra hükümlerinin uygulanamayacağı, ayrıca mağdure hakkında İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunca düzenlenen 11.12.2013 tarihli raporda “Mağduru bulunduğu olayda suça sürüklenen çocukların ruh sağlığını birlikte bozduğu” hususunun açıkça belirtilmesi karşısında, suça sürüklenen çocukların eylemlerini ayrı zamanlarda gerçekleştirdikleri de kabul edildiğinden haklarında müsnet suçtan belirlenen temel cezanın koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesi ile artırılması suretiyle sonuç cezaların fazla tayini,
Suça sürüklenen çocuklar ..., ... ve ...haklarında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Mağdurenin aşamalardaki olayın içeriğine ilişkin çelişkili ifadeleri, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, mağdurenin başka delille desteklenmeyen soyut iddiaları dışında suça sürüklenen çocukların üzerlerine atılı suçları işlediklerine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraatleri yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafileri ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.