Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/9142 Esas 2022/6424 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/9142
Karar No: 2022/6424
Karar Tarihi: 22.06.2022

Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/9142 Esas 2022/6424 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin reşit olmayanla cinsel ilişki suçu nedeniyle mahkumiyetine karar verdi. Ancak mağdurenin velayet hakkına sahip babası ve mağdur duruşmalara katılmadı. Bu nedenle, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı yoktu ve temyiz istemi reddedildi. Sanığın işlediği suç, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1 maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçuydu ve cezası iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiriyordu. Ancak, 7188 sayılı yasa ile yeniden düzenlenen Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra Anayasa Mahkemesi'nin bir kararıyla \"kovuşturma evresine geçilmiş\" ibaresi iptal edildiği için, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, hükmün bozulması gerektiği kararına varıldı. Kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1 maddesi ve 7188 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun geçici 5. maddesi (d) bendi.
9. Ceza Dairesi         2021/9142 E.  ,  2022/6424 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Reşit olmayanla cinsel ilişki
    HÜKÜM : Mahkumiyet


    İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
    Suç tarihinde on sekiz yaşından küçük mağdurenin velayet hakkına sahip babası olan müşteki...’a ve mağdureye 17.12.2014 tarihinde duruşma günü tebliğ edilmesine rağmen duruşmalara katılmadıkları, ayrıca mağdure için zorla getirme çıkarılmasına rağmen mağdureye ulaşılamadığının anlaşılması karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
    Sanığın işlediği kabul edilen eylem suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 104/1 maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara