Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13382 Esas 2022/6458 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarından mahkum olmuş ancak, suçların üst sınırının iki yıl veya daha az olması sebebiyle hapis cezası verilmediği belirtiliyor. Daha sonra 7188 sayılı kanunla yeniden düzenlenen CMK'nın 251. maddesi ve basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeler göz önünde bulundurularak, Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarihli kararı sonrası sanığın hukuki durumun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtiliyor. Bu sebeple karar bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmıştır: 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendi, Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz (mağdure Kübra'ya yönelik), kasten yaralama (mağdur ...'e yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz ve kasten yaralama suçlarının üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezalarını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.