Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/4291 Esas 2022/3875 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, paydaşı oldukları taşınmazın davalı tarafından kullanıldığını ve gelirlerinden paylarının ödenmediğini ileri sürerek ecrimisil bedeli ile yasal faizin tahsilini istemişlerdir. Yargıtay 1. Hukuk Dairesi, davalıların temyiz itirazlarını reddederken, davacılar vekilinin temyizine ilişkin hükümde ise asıl alacağa dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmadığı gerekçesiyle bozma kararı vermiştir. Mahkeme, bozma ilamına uyarak davacıların taleplerini kabul etmiş, ancak yasal faiz konusunda karar vermemiştir. Bu nedenle kararın birinci bendinde yeralan \"1.270,83 TL işlemiş yasal faizin\" sözcüklerinden sonra \"asıl alacak olan 6.102,16 TL için dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte\" kelimeleri eklenerek hüküm değiştirilmiştir. Kararda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi gereği hüküm sonucunun düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 12/07/2016 gününde verilen dilekçe ile mülkiyet hakkına dayalı ecrimisil talebi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/05/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacılar, paydaşı oldukları kahvehane vasfındaki 1299 parsel sayılı taşınmazın paydaşlardan davalı ... ile eşi olan davalı ... tarafından kullanıldığını bir çok kez talepte bulunmalarına rağmen gelirinden paylarına isabet eden miktarın ödenmediğini ileri sürerek, geçmiş beş yıllık dönemi kapsayan 6.133,50 TL ecrimisil bedeli ile 1.270,83 TL işlemiş yasal faizinin, dava tarihinden itibaren faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemişlerdir.
Davalı ..., taşınmazın davalı ... tarafından kullanıldığını, intifadan men koşulunun gerçekleşmediğini, davalı ... , muris ...'in arzusu doğrultusunda taşınmazı kullandığını, harabe şeklinde olup gayretleri ile ayakta duran taşınmazın boşaltılması halinde kiraya verilebilecek nitelikte de olmadığını belirtip davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, iddianın kanıtlanıldığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin kabulüne, işlemiş yasal faiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Hükmü davacılar vekili ve davalıların temyizi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 21.03.2016 tarihli 2015/17014 Esas- 2016/3346 Karar sayılı ilamı ile ecrimisil isteğinin kabul edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından davalıların temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, davacının temyiz itirazlarına gelince; ecrimisile tahakkuk tarihleri itibariyle faize hükmedilmesi gerektiği belirtilerek, her bir dönemin getirdiği ecrimisil belirlenerek tahakkuk tarihleri itibariyle faize de hükmedilmesi gerekirken toplam miktara dava tarihinden itibaren faiz uygulanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmediği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak davanın kabulü ile; 6.102,16 TL ecrimisil alacağı ve 1.270,83 TL işlemiş yasal faizin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile 1/3'er oranında davacılara ödenmesine karar verilmiştir.
Hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Asıl alacak ile birlikte birikmiş faiz alacağı da dava konusu yapılmış ise, dava tarihinden sonraki faiz asıl alacak üzerinden yürütülür.
Somut olayda davacı dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesini talep etmiş mahkemece bu konuda olumlu yada olumsuz bir karar verilmemiştir. Davacının talebi doğrultusunda asıl alacak ile birlikte birikmiş faiz alacağı da dava konusu yapıldığından, asıl alacağa dava tarihinden itibaren yasal faiz uygulanmasına karar verilmesi gerekirken, bu konuda karar verilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Bu husus hükmün bozulmasını gerektirmiş ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının; birinci bendinde yere alan "1.270,83 TL işlemiş yasal faizin" sözcüklerinden sonra gelmek üzere "asıl alacak olan 6.102,16 TL için dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte" kelimelerinin yazılmasına, hükmün DEĞİŞTİRİLMİŞ ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 31.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.