Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/29009 Esas 2022/6478 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilirken, teşebbüs hükümlerinin uygulanması yerine çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten hükümler kurulduğu için hükmün bozulması talep edildi. Bölge Adliye Mahkemesi, temyiz taleplerini reddetti. Ancak teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın işlemeyi kastettiği suçla ilgili icra hareketlerine doğru başlayıp da elinde olmayan nedenlerle tamamlayamaması gerektiği düşünüldü. Bu nedenle, çocuğun cinsel istismarı suçu işlendiği sonucuna varıldı. Kararın gerekçesi olarak TCK'nın 103/1,4. maddelerinin uygulanması gerektiği açıklandı. Temyiz itirazları bu nedenle kabul edildi ve Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi'nin istinaf başvurusunun hükümlerinin düzeltilerek esastan reddi kararı bozuldu. Kanun maddeleri ise TCK'nın 103/1,4. maddeleri olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Şanlıurfa 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.04.2021 gün ve 2020/363 Esas, 2021/197 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi



Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre duruşmalı inceleme talebinin 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılanlar vekili, katılan Bakanlık vekili ile sanık ve müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan yargılama neticesinde vaki istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılanlar vekili, katılan Bakanlık vekili ile sanık ve müdafisinin temyiz taleplerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiri ile anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığından yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Çocuğun cinsel istismarı suçunda, teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için sanığın işlemeyi kastettiği suçla ilgili icra hareketlerine doğrudan doğruya başlayıp da elinde olmayan nedenlerle bu hareketleri tamamlayamaması gerektiği, dosya kapsamına ve oluşa uygun kabule göre olayda taraflar dışında kimsenin bulunmadığı anlaşıldığından, mevcut haliyle fiillin çocuğun cinsel istismarı kapsamında kaldığı gözetilerek TCK'nın 103/1,4. maddelerinin uygulanması yerine yazılı şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüsten hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekili, sanık ve müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 14.09.2021 gün ve 2021/1636 Esas, 2021/2188 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.