Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23739 Esas 2022/6574 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (2 kez)
HÜKÜM : Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetine dair Bakırköy 9.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.11.2020 gün ve 2020/169 Esas, 2020/454 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında mağdure ...’e yönelik çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemenin kabule ilişkin gerekçesinde çocuğun sarkıntılık suretiyle cinsel istismarı suçunu işlediği kanaatine ulaşıldığı belirtilmesine rağmen hüküm fıkrasında TCK 103/1-3.cümle maddesince çocuğun cinsel istismarı suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle hüküm fıkrası ile gerekçe arasında çelişki yaratılması,
Sanık hakkında mağdure ...’e yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince;
Sanığın çeşitli tarihlerde mağdurenin poposuna parmağını soktuğundan bahisle şikayetçi olunmuş ise de olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin beyanı, savunma, tanık beyanları, mağdureyle ilgili düzenlenen doktor raporunda herhangi bir livata bulgusuna rastlanılmadığının belirtilmesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, ilk derece mahkemesince sanığın mağdureye yönelik organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğuna dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle mağdurun poposuna eliyle cinsel amaçla dokunması şeklindeki eylemlerinin zincirleme biçimde çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 103/1-1 ve 3. cümle, 103/3-c, 43/1, 62. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken, suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması karşısında, söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 17.03.2021 gün ve 2021/463 Esas, 2021/501 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükümlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.