Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/12327 Esas 2022/6566 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, bu suçlar için gereken ceza üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezası olması nedeniyle basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemedeki değişikliklerin değerlendirilmesi gereklidir. Anayasa Mahkemesi'nin 25.06.2020 tarihli kararı gereği, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunludur. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi ve 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi ile eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarının üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.