Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7474 Esas 2022/6560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin evinde bulunan başka bir kişiyi pencereden gözetlemesi suçunu özel hayatın gizliliğini ihlal etmek olarak kabul etti. Ancak mahkeme, suç vasfında yanılgıya düşerek bu davranışın cinsel taciz suçunu oluşturduğuna hükmetti. Bu nedenle, mahkeme kararı, kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozuldu. Kanun maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 134. maddesi (özel hayatın gizliliğini ihlal suçu) ve 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi (ek savunma hakkı). Hükümün bozulmasına neden olan kanun madde ise, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdure beyanı, tanık anlatımları, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanığın, evinde bulunan mağdureyi pencereden gözetlemesi şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 134. maddesinde düzenlenen özel hayatın gizliliğini ihlal suçunu oluşturduğu gözetilip 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi gereğince ek savunma verilerek anılan madde gereğince cezalandırılması yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.