Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2283 Esas 2022/3916 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi'nde açılan ortaklığın giderilmesi davasının kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı tarafın temyiz etmemesi nedeniyle kesinleşmişti. Ancak davalı tarafın vekili, gerekçeli kararın usulsüz olarak tebliğ edildiğini iddia ederek temyiz istemiyle Yargıtay'a başvurdu. Yapılan incelemede, kararın usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve davalı vekilinin 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra temyiz isteminde bulunduğu belirlendi. Bu nedenle, temyiz isteminin süresi geçirildiği gerekçesiyle reddine karar verildiği belirtildi. Kararda, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı'nın süresi geçirilen temyiz isteminin reddine ilişkin hükümlerine yer verildi.

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 13/08/2009 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 20/09/2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi talebine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmü, davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda; mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar tarafların temyiz etmemesi üzerine 06.06.2013 tarihinde kesinleştirilmiştir. Davalı ... vekili tarafından; gerekçeli karar tebligatının usulsüz olduğu ve kararın öğrenilme tarihinin 24.05.2021 olduğu gerekçesiyle temyiz Yasa yoluna başvurulmuştur.
Dosyadaki bilgi belgelerin incelenmesinde ise, dava dilekçesinin davalı ...’a "... mahallesi ... " adresine Tebligat Kanununun 21/1. bendi uyarınca tebliğ edildiği, gerekçeli kararın mernis adresi olduğu ibaresi eklenerek "... mahallesi ..." adresine tebliğ çıkarıldığı ancak "adresi terk ettiği" beyanı ile Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca 05.04.2013 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar davalı ... vekili tarafından gerekçeli kararın davalının bulunmadığı adrese usulsüz olarak tebliğ edildiği ileri sürülmekte ise de; davalı tarafından vekiline verilen .... Noterliğinin 29.01.2021 tarih 917 yevmiye No'lu vekaletnamesi ile davalı vekili tarafından imzalanan temyiz başvuru dilekçesi incelendiğinde davalının adresinin gerekçeli kararın tebliğ edildiği adres olduğu anlaşılmaktadır.
O halde mahkeme kararı, hükmü temyiz eden davalı ...’a 05.04.2013 tarihinde Tebligat Kanunun 21/2 maddesi uyarınca usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olup, davalı ... vekili 15 günlük yasal süre geçirildikten sonra temyiz isteminde bulunmuştur. 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 432/4. maddesi ve 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince süresi geçirilen temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin süreden REDDİNE, gereksiz yatırılan harcın yatırana iadesine, 01.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.