Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21425 Esas 2022/6520 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme sanığın çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediğine karar vermiş ve onu suçlu bulmuştur. Ancak, mahkemenin verdiği kararın temyiz edilmesi sonucu dosya incelenirken, yeni bir kanun çıkmış ve bu kanun değişikliği sonrası suçun cezasıyla ilgili üst sınırın belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, Ağır Ceza Mahkemesi'nin görevi olarak değerlendirilerek, Asliye Ceza Mahkemesi'nin görevsizlik kararı vermesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, esası incelenmeyen hükümler bozulmuştur. 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi, 6545 sayılı Kanun ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi ile 5235 sayılı Kanunun 12 maddesi detaylı olarak anlatılmaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdure sayısınca)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi,
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesinde hükümlerden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.