Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8498 Esas 2022/3999 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/8498
Karar No: 2022/3999
Karar Tarihi: 02.06.2022

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2021/8498 Esas 2022/3999 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı taşınmaz sahibi, davalıya kira sözleşmesi olmaksızın fuzuli şagil olarak oturduğu 919 ada 18 parsel sayılı taşınmaza el attığı gerekçesiyle el atmanın önlenmesi ve 57.900 TL ecrimisilin tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, elatmanın önlenmesi talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil talebi yönünden ise davanın reddine hükmetmiştir. Davalı vekili, kararı temyiz etmiş ve Yargıtay, kararın düzeltilmesi gerektiğini belirtmiştir. Harçlar Kanunu uyarınca, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davada esas hakkında karar verilmesi halinde nispi harç alınacağı, davanın reddine ilişkin kararlarda maktu harç alınacağı hükme bağlanmıştır. Mahkeme kararı düzeltilerek hüküm sonucunun 3. bendinden nispi harç çıkartılıp maktu harç yazılması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun I. sayılı tarifesinin III. bölümünde düzenlenen \"Karar ve ilam harcı\" başlıklı kısımda yer almaktadır.
7. Hukuk Dairesi         2021/8498 E.  ,  2022/3999 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı tarafından, davalı aleyhine 06/07/2011 gününde verilen dilekçe ile çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve ecrimisil istenmesi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin Bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; elatmanın önlenmesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil istemi yönünden davanın reddine dair verilen 11/03/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından adli yardım talepli olarak istenilmekle, adli yardım talebinin reddine, kararın maktu harç yatırılmak suretiyle temyiz edilebileceğinden ve temyiz eden davalı vekili tarafından 18.10.2021 tarihli mutemet alındı belgesi ile maktu temyiz harcının yatırıldığı anlaşıldığından süresinde sunulan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü: ​
    K A R A R
    Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
    Davacı vekili; vekil edeninin 919 ada 18 parsel sayılı taşınmazı 18/11/2005 tarihinde satın aldığını, davalının taşınmazda aralarında kira sözleşmesi olmaksızın fuzuli şagil olarak oturmakta olduğunu ve hiçbir kira bedeli ödemediğini, davalıya 5 yıl için anılan gayrimenkulü kiraya vermesi halinde elde edeceği kira bedeli olan 57.900,00 TL'nin ödenmesi için ihtar çektiğini bu nedenle davalının haksız el atmasının önlenmesine ve 57.900,00 TL ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili; taşınmazın davacının murisi ve ortağı döneminde kullanılmaya başlandığını, onların rızası ile başlayan hukuki ilişkinin 2011 yılına kadar sürdüğünü, 2011 yılında taşınmazı boşalttığını, rızaya dayalı oturduğu için vekil edeninden ecrimisil talep edilemeyeceğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
    Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 18/02/2019 tarih ve 2018/2989 Esas, 2019/1562 Karar sayılı ilamıyla "Dosya muhtevasından, davalının dava konusu taşınmazı dava tarihinden sonra boşaltmış olduğunun anlaşıldığı, bu sonuca göre mahkemece el atmanın önlenmesi talebi yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi ve dava tarihindeki haklılık durumuna göre, taşınmazın keşfen belirlenen değeri üzerinden davalı aleyhine vekalet ücreti ve yargılama giderine hükmedilmesi gerekirken davanın tümden reddine karar verilmesinin doğru görülmediği" gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda mahkemece, el atmanın önlenmesi talebi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil talebi yönünden davanın reddine karar verilmiştir.
    Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
    492 sayılı Harçlar Kanununa bağlı (I) sayılı tarifenin, "Yargı Harçları " başlığı altında düzenlenen " Karar ve ilam harcı" başlıklı III. kısmının 1. fıkrasında, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden tarifede gösterilen oranda nispi karar ve ilam harcı; (a) fıkrasında ise, 1'inci fıkra dışında kalan davalarla, taraf teşkiline imkan bulunmayan davalarda verilen esas hakkındaki kararlar ve davanın reddi kararlarında maktu karar ve ilam harcı alınacağı hükme bağlanmıştır.
    Bu durumda; konusu belli bir değerle ilgili bulunan davada esas hakkında karar verilmesi halinde nispi harç alınacağı; davanın reddine ilişkin kararlar ve usule ilişkin nihai kararlarla, davanın konusuz kalması halinde verilecek kararlarda ise maktu harç alınacağı kuşkusuzdur.
    Harç kamu düzenine ilişkin olup, taraflarca bu konu temyiz nedeni olarak ileri sürülmemiş olsa bile, temyiz incelemesi sırasında harç alınması gerekip gerekmediği Yargıtay'ca resen incelenir.
    Somut olayda; mahkemece elatmanın önlenmesi yönünden esasa ilişkin hüküm kurulmadığından davalıdan maktu harç alınması gerekirken hükmün 3. bendi ile nispi harç alınmasına karar verilmesi ve davacının ecrimisil talebi reddedildiğinden davacıdan maktu harç alınması gerekirken hükmün 4. bendi ile nispi harç alınmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ve bu husus hükmün bozulmasını gerektirmiş ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438/7. maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm sonucunun 3. bendinin hüküm sonucundan çıkartılarak, yerine "3-Karar tarihi itibariyle Harçlar Kanunu uyarınca elatmanın önlenmesi talebi yönünden alınması gereken 80,70 TL maktu harcın davalıdan alınarak Hazineye irat kaydına, fazla yatan kısmın istek halinde yatırana iadesine," ibarelerinin yazılmasına, hüküm sonucunun 4. bendinde yer alan "3.955,14 TL nispi" ibarelerinin hüküm sonucundan çıkartılarak yerine "80,70 TL maktu" ibarelerinin yazılmasına, hükmün değiştirilmiş ve DÜZELTİLMİŞ bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan harcın yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 02.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

    Hemen Ara