Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/10402 Esas 2022/6517 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın cinsel istismar, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve şantaj suçlarından yargılandığı davada, mahkeme sanığın şantaj suçundan beraatına karar vermiştir. Ancak, reşit olmayanla cinsel ilişki ve çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından sanık hüküm giymiştir. Temyiz aşamasında, şantaj suçundan verilen beraat kararı onanmış, ancak diğer suçlar için karar bozulmuştur. Suç tarihi itibariyle uygulanması gereken 5237 sayılı TCK'nın 104/1. maddesi uyarınca suçun cezası iki yıl veya daha az hapis cezasını gerektirdiği ve 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi uyarınca basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemenin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilmesi nedeniyle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın bozulması nedeniyle, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 104/1. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi
- 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun 321. maddesi

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı suçu reşit olmayanla cinsel ilişki suçu kabul edilerek bu suçtan ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuda çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçu kabul edilerek mahkumiyetine, şantaj suçundan ise beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında şantaj suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Tüm dosya kapsamı ve gerekçe içeriğine göre mahkemece kabul ve takdir kılınmış beraat hükmü usul ve kanuna uygun bulunduğundan, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında reşit olmayanla cinsel ilişki ile çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından kurulan hükümlerin incelemesine gelince;
Sanığın işlediği eylemin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK’nın 104/1. maddesinde düzenlenen reşit olmayanla cinsel ilişki suçu ile çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi




gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.