Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4496 Esas 2022/6611 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Dosya incelendikten sonra sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. Ancak mağdur ile sanık arasında hizmet ilişkisi bulunmaması göz önünde bulundurulmadan sonuç cezanın fazla tayinine karar verilmesi kanuna aykırı bulunmuştur. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nın 105/2. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki ifadeleri, savunma, tanık beyanları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, Devlet Hastanesinde sağlık memuru olarak görev yapan sanık ile aynı yere pansuman olmak amacıyla gelen mağdure arasında hizmet ilişkisi bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 105/2. maddesinin tatbiki suretiyle sonuç cezanın fazla tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.