Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11154 Esas 2022/6616 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlamalarından beraatına karar vermiştir. Ancak, İstanbul Adli Tıp Kurumu'nun raporuna göre, mağdurenin hafif ile orta zeka sınırında zeka geriliği olduğu ve akıl hastalığının yalnızca onu tanıyan kişiler tarafından anlaşılabileceği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın mağduredeki garipliği fark etmesi gerektiği kanaatine varmış ve suç vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü için beraat kararı verilmiştir. Ancak, mağdurenin vekili kanuna aykırı olduğunu belirtip, hükümler bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Atılı suçlardan beraatine

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İstanbul Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun 26.09.2012 günlü raporunda mağdurede hafif ile orta zeka sınırında derecede zeka geriliği saptanıp, kendisindeki mevcut zeka geriliği ile akıl hastalığının hekim olmayanlarca anlaşılamayabileceği ancak yakın çevresinde yaşayanlarca ve kendisini tanıyanlarca anlaşılabileceğinin belirtilmesi karşısında; sanığın beyanlarında iki - üç yıldır mağdure tanışıklıkları olduğunu ve yedi - sekiz aydır sevgili olduklarını belirtmesi, mağdurenin anne ve babasının, mağduredeki zeka geriliğinin çevrelerinde yaşayanlar tarafından da bilindiği yönündeki beyanları, mahkemenin mağduredeki garipliğin fark edilebildiği, birkaç kez aynı şeyleri tekrar ettiği ve arada donuk donuk baktığına dair mahkemenin gözlemi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında sanığın mağduredeki akıl hastalığını bilmemesinin mümkün olmayacağı kanaatine varılmakla, sanığın atılı suçlardan mahkumiyeti yerine suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.