Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21700 Esas 2022/6739 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve cinsel istismar ve hürriyeti tahdit suçlarından sanık hakkında ceza verilmemesine hükmeden kararın, yargılamanın yenilenmesi talebiyle Yargıtay'a taşınması sonucunda yapılan incelemede, hükümden önce dosyada bulunan sağlık kurulu raporunun ıslak imzalı olmadığı ve içeriğiyle kısmen çelişkili olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle, mahkemece raporun çelişkileri giderilerek ıslak imzalı bir raporun dosyaya kazandırılması gerekmektedir. Ayrıca, hükmü veren mahkemenin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesinde etik açıdan tarafsız olması gerektiği kanunlarla belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında verilen ceza verilmemesine yönelik karar, yargılamanın yenilenmesi talebinin değerlendirilmesinde etik nedenlerle hükümden sorumlu hâkimlerin yer almaması gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Kararda, bu durumun 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 23/3. maddesinde yer alan düzenlemeyle uyumlu olduğu vurgulanmıştır.

Cinsel istismar ve hürriyeti tahdit suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamadığı ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneği önemli ölçüde azalmış olduğundan ceza verilmesine yer olmadığına dair Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.10.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne ilişkin Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı ek kararını kapsayan dosya incelendi.
Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı yargılamanın yenilenmesine yönelik verilen ek kararının kanun yararına bozulması halinde anılan Mahkemenin 16.09.2015 tarihli ve 2015/20 esas, 2015/252 sayılı kararının hukuki değerden yoksun kalacağı değerlendirilerek yapılan incelemede,
1- Cinsel istismar ve hürriyeti tahdit suçlarından sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına dair Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.10.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede,
Hükme esas alınarak hükümden önce dosyada bulunduğu anlaşılan Manisa İli Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliği Ruh Sağlığı Hastalıkları Hastanesinin ıslak imzalı olmayan 14.03.2019 tarihli ve 5599 sayılı sağlık kurulu raporunun ''tanı kısmında sağlam, açıklama kısmında ise sanığın işlediği fiilin hukuki sonuçlarını algılayamaz ve 32/1. maddesi kapsamındadır'' şeklindeki rapordaki tanı kısmı ile açıklama kısmı arasında çelişki bulunması karşısında, mahkemece anılan hastaneye yeniden müzekkere yazılarak aradaki çelişkinin giderilerek ıslak imzalı raporun dosyaya kazandırılmasını müteakip karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Yargılamanın yenilenmesine yönelik olarak Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı ek kararı yönünden yapılan incelemede,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz.” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesindeki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir.” biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin, yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ceza verilmesine yer olmadığı hükmünü veren heyette başkan olarak bulunan Hâkim ... ve üye olarak bulunan Hâkim ...’ın, yargılamanın yenilenmesi talebinin kabulüne dair mahkeme heyetinde görev alamayacaklarının gözetilmemesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararların bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 20.04.2021 gün ve 94660652-105-09-18582-2020-Kyb sayılı yazısına istinaden dosya Daireye gönderilmekle tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Tüm dosya içeriği nazara alındığında;
1. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 14.10.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 karar sayılı kararı usul ve kanuna uygun olup, kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden vaki talebin REDDİNE,
2. Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 tarihli ve 2013/203 esas, 2014/232 sayılı ek kararı yönünden, kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarname içeriği gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 23/3. madde ve fıkrasında hükme bağlanan yasağın sadece CMK'nın 321/2. maddesinde belirtilen yargılamanın yenilenmesi ve duruşma açılması aşamasından sonrasını kapsadığı nazara alınarak Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.12.2014 gün ve 2013/203 esas, 2014/232 karar sayılı kararı usul ve kanuna uygun olup, kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği bu yönüyle yerinde görülmediğinden talebin REDDİNE, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.