Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20108 Esas 2022/6668 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, müstehcenlik, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı ve müstehcenlik suçlarından mahkumiyetine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Kayseri 5. Ağır Ceza Mahkemesinden 14.10.2020 verilen 2020/382 Esas ve 2020/433 Karar sayılı hükümlerin yeniden yargılama yapılarak çocuğun cinsel istismarı ve müstehcenlik suçlarından mahkumiyetine dair hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan istinaf başvurusunun kabulü ile sanığın mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı ve müstehcenlik suçlarından mahkumiyetine dair hükümler yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair hüküm yönünden kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
Sanık hakkında müstehcenlik suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve kabule göre sanığın on beş yaşındaki mağdurenin kendisine cep telefonundan gönderdiği çıplak resimleri telefonunda depolaması şekilde sübuta eren eyleminden dolayı 5237 sayılı TCK'nın 226/3-c.3. maddesi gereğince mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek aynı Kanunun 226/3-c.1 maddesiyle hüküm kurulması karşısında anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 03.02.2021 gün ve 2020/1165 Esas, 2021/111 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun yapılan yargılama neticesinde esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.