Davacı ... ile davalı ... İnş.Ltd.Şti., Birleşen 2003/162 Esas sayılı davada davacı ... ile davalı ... İnş.Ltd.Şti. arasındaki davadan dolayı ... 1. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 25.05.2010 gün ve 2010/61-2010/242 sayılı bozmaya uyularak verilen hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı arsa sahibi tarafından açılan asıl davada 900,00 TL asıl alacak, 81,36 TL işlemiş faiz, birleşen davada ise 900,00 TL asıl alacak, 69,53 TL işlemiş faiz alacağının tahsili için girişilen icra takiplerine itirazın iptâli, takibin devamı ve %40 icra inkâr tazminatı talep edilmiş, mahkemece bozmaya uyularak verilen kararda asıl dava yönünden 900,00 TL birleşen dava yönünden yine 900,00 TL asıl alacak üzerinden itirazın iptâline, davacının işlemiş faiz istemlerinin ise reddine karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiş ise de asıl ve birleşen davada hüküm altına alınan miktarlar ayrı ayrı nazara alındığında HUMK’nın 427. maddesinde öngörülen 1.430,00 TL kesinlik sınırının altında kaldığından karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı uyarınca Yargıtayca’da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 31.01.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.