Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/4781 Esas 2022/6666 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçu nedeniyle verilen hükümün temyiz edildiğini ve sanığın eyleminin suç tarihi itibariyle lehe sayılabileceğini belirtti. Ayrıca, cinsel taciz suçunun cezasının üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiğini vurguladı. Daha sonra, CMK'nın basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemesi ve Anayasa Mahkemesinin geçici 5. maddesine dair kararı hakkında bilgi verdi ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verdi. Sonuç olarak, mahkeme hükmü bozdu ve karara oy birliğiyle karar verdi. Kanun maddeleri olarak; 5237 sayılı TCK'nın 105/1 maddesi, 6545 sayılı Kanun değişikliği, 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesi, 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi sayılabilir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın eyleminin suç tarihi itibarıyla lehe sayılıp, 6545 sayılı Kanun değişikliğinden önceki 5237 sayılı TCK'nın 105/1 maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturup, öngörülen cezanın üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.