Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11530 Esas 2022/6673 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, çocuk istismarı suçundan sanıkların mahkumiyetine karar verildi. Sanıkların avukatı tarafından yapılan temyiz başvurusu reddedildi ve hükümler onandı. Ayrıca, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun verdiği karara göre, Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına davaya katılma hakkı olduğu durumlarda mahkemelerin kendiliğinden ihbarda bulunma zorunluluğu olmadığı belirtildi. Kanunlar arasında 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 1412 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı suçuna teşebbüs
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp hükmedilen ceza miktarlarına göre sanıklar müdafisinin duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re'sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanıklar müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanıklar müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.