Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2010/588 Esas 2011/246 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/588
Karar No: 2011/246
Karar Tarihi: 24.01.2011

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2010/588 Esas 2011/246 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı yüklenici fason boyama ve yıkama işi yaptığı için iş bedelinin ödenmesini istemiştir ancak davalı iş sahibi, işin ayıplı yapıldığından bahisle ödeme yapmayı reddetmiştir. Ancak davalı ayıplı olduğunu savunduğu işin kanıtını gösterememiştir. Mahkeme kararı gerekçesinde, taraflar arasındaki hukuki ilişkinin eser sözleşmesi olduğu belirtilmiştir ancak satış sözleşmesine uygun şekilde alıcının ayıp ihbarında bulunması ve satıcının ayıba karşı sorumlu olması gerektiği hatırlatılmıştır. Bu nedenle, mahkeme kararı usul ve yasaya aykırı olmuş ve bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise BK'nın 355 ve devamı maddeleri, 359. ve 362. maddeleri, 198 ve 202. maddeleridir.
15. Hukuk Dairesi         2010/588 E.  ,  2011/246 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi


    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
    - K A R A R -

    Dava, BK"nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi ilişkisinden kaynaklanmış olup, davacı yüklenici bakiye iş bedelinin tahsilini istemiş, mahkemece davanın reddine dair verilen karar davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Davacı yüklenicinin davalı iş sahibine fason boyama ve yıkama işçiliği yaptığı sabittir. Esasen bakiye iş bedelinin miktarı konusunda da herhangi bir çekişme bulunmamaktadır. Ancak davalı iş sahibi, işin ayıplı yapıldığından bahisle iş bedelinin ödenemeyeceğini savunmuştur.
    Ne var ki davalı kendisine teslim edildiği mahkemenin kabulünde olan imalâtın ayıplı olduğunu savunmakta ise de, davacı yüklenici bu savunmayı kabul etmemiştir. Bu durumda dava konusu imalâtın ayıplı olduğunu ispat yükü davalı iş sahibine aittir. Buna karşın davalı imalâtın ayıplı olduğunu kanıtlayacak herhangi bir delil ibraz edememiştir.
    Bu durumda, her ne kadar BK"nın 359. ve 362. maddelerinde öngörülen ayıp ihbarının süresinde yapıldığı dosyadaki delil durumuna göre kabul edilebilirse de imalât konusu ayıplı malların ibraz edilememesi veya üzerinde inceleme yapılamaması karşısında ayıp iddiası kanıtlanamadığından davanın kabulü gerekirken, mahkeme kararının gerekçesinde taraflar arasındaki hukuki ilişkinin eser sözleşmesinden kaynaklandığı belirtilmesine rağmen, satış sözleşmesine ilişkin BK"nın 198 ve 202. maddeleri uyarınca alıcının süresinde ayıp ihbarında bulunduğu ve satıcının ayıba karşı tekeffül hükümleri uyarınca sorumlu olduğundan bahisle çelişki yaratacak şekilde ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 24.01.2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Hemen Ara