Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/1654 Esas 2022/4404 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 23/10/2007 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiş olup, bu karar Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 23/11/2018 tarih, 2016/8193 Esas-2018/8118 K. sayılı ilamı ile bozulmuştur. Mahkemece bozma kararına kısmen direnilmesine, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Direnme kararının Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, satış vaadi sözleşmesine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ... ile davalı arasında .... Noterliğinin 23.03.2006 tarihli, 10120 yevmiyeli düzenleme şeklinde gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi yapıldığını, sözleşme gereği 20005 ada 2 ila 10; 20006 ada 1 ila 6; 20007 ada 1 ila 4; 20010 ada 8; 20073 ada 3; 20075 ada 1; 12510 ada 1,7,8; 20014 ada 4; 20017 ada 2; 12609 ada 5; 5677 ada 16; 5679 ada 1; 5682 ada 1; 20063 ada 1,3; 3842 ada 2; 3840 ada 14; 5670 ada 12; 1192 parsel sayılı taşınmazların davacıların murisine satışının vaadedildiğini, ancak tapuda devir işleminin bir türlü gerçekleştirilmediğini ileri sürerek anılan taşınmazlardaki davalıya ait payların iptali ile mirasçılık belgesindeki payları oranında davacılar adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen ilk hüküm Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 23.11.2018 tarih, 2016/8193 Esas-2018/8118 Karar sayılı ilamı ile eksik inceleme nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına kısmen uyulup, kısmen direnilmesine karar verilmiştir. Karar tarafların temyiz etmemesi üzerine 24.11.2021 tarihinde kesinleştirilmiştir.
Hükmün, davalılar ..., ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
7201 sayılı Tebligat Kanununun 16. maddesi hükmü "kendisine tebligat yapılacak şahıs adresinde bulunmazsa tebliğ kendisi ile aynı konutta oturan kişilere veya hizmetçilerinden birine yapılır" ifadelerini içermektedir. Kanun hükümlerine aykırı olacak şekilde tebligat çıkartılması muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından, Anayasanın "Hak arama hürriyeti" kenar başlıklı 36. maddesi ve 6100 sayılı HMK’nin “Hukuki dinlenilme hakkı” başlıklı 27. maddesi ile Tebligat Kanununun yukarıda bahsi geçen hükümlerine aykırı olacaktır.
Somut olayda; davalılar ..., ... ile ...’a yapılan gerekçeli karar tebligatlarının TK’nın 16. maddesi gözardı edilmek suretiyle, muhataplarla aynı konutta oturmadığı anlaşılan ...’ya yapıldığı ve usulsüz olduğu anlaşıldığından, kararın kesinleştiği kabul edilemez. Bu sebeple mahkemece verilen kesinleşme şerhi kaldırılarak temyiz incelenmesine geçilmiştir.
2-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, mahkeme kararı ve dayandığı gerekçeler usul ve yasaya uygun bulunduğundan yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar ..., ... ve ... vekilinin kesinleşme şerhine yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile 24.11.2021 tarihli kesinleşme şerhinin KALDIRILMASINA; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar ..., ... ve ... vekili tarafından mahkemenin tapu iptali ve tescile ilişkin asıl kararına yönelik temyiz itirazının incelenmesi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 22.06.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.