Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/21 Esas 2020/515 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/21
Karar No: 2020/515
Karar Tarihi: 12.02.2020

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/21 Esas 2020/515 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı taraf, davalılar ve diğerleri aleyhine tazminat davası açtı. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar verdi. Ancak tebligat işlemlerinin usulsüz olarak yapıldığı tespit edildi. Tebligat işlemlerinin yasal düzenlemelere uygun şekilde yapılması gerektiği belirtildi ve dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesine karar verildi.
Kanun Maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10. ve 21. maddeleri. İlk olarak muhatabın bilinen en son adresine çıkartılması gerektiği, iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerektiği belirtilmiştir. Muhatabın adresinde bulunmaması halinde ise işlemlerin nasıl yapılacağı 21/1 ve 21/2 maddelerinde düzenlenmiştir.
4. Hukuk Dairesi         2020/21 E.  ,  2020/515 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 26/02/2013 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 15/05/2014 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligat, muhatabın bilinen en son adresine yapılır. Aynı maddenin, 6099 sayılı Kanun ile eklenen 2. fıkrasına göre ise, bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat bu adrese yapılır. Aynı Kanunun 21. maddesinde ise muhatabın adresinde bulunmaması halinde yapılacak işlemler ve bu kapsamda 21/1 maddesinde muhatabın adresten geçici olarak ayrılmış olması halinde tebligat usulü, 21/2 maddesinde ise mernis adresine tebligat usulü düzenlenmiştir. Bu yasal düzenlemeler kapsamında tebligatın öncelikle bilinen en son adrese çıkartılması, bu adreste tebliğ edilemeyerek iade edilmesi halinde ise mernis adresine çıkartılması gerekmektedir.
    Dosya kapsamından, yukarıda bahsedilen tebligat aşamaları izlenmeden, davalılardan ...’nin ve bir diğer davalı ...’nin vasisi ...’nin tebligata elverişli bilinen adresleri bulunmasına rağmen, gerekçeli karar ve davacı temyiz dilekçesinin, anılan kişilerin doğrudan mernis adreslerine gönderildiği, muhatabın tanınmaması nedeniyle tebligat evraklarının iade edildiği, bunun üzerine bu kez aynı adreslere "mernis adresi" şerhi verilerek Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesi uyarınca tebligat yapıldığı, yapılan bu tebligatların ise usulsüz olduğu anlaşılmıştır.
    Şu durumda; yukarıda açıklanan nedenler ve anılan Kanun maddeleri dikkate alındığında; mahkemenin gerekçeli kararının ve davacının temyiz dilekçesinin öncelikle davalı ... ve davalı ...’nin vasisi ...’nin bilinen adreslerine tebliğe çıkartılması, bu tebligatın yapılamaması ve adres kayıt sistemindeki adreslerinin farklı olması halinde öncelikle adres kayıt sistemindeki adreslerine normal tebligat yapılması, bunun iadesi halinde mernis adreslerine "mernis adresi" şerhi verilerek Tebligat Kanunu"nun 21/2 maddesi uyarınca tebligat çıkartılarak, usulüne uygun şekilde tebliğ sağlandıktan ve yasal temyiz süresi beklendikten sonra gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine geri çevrilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda belirtilen şekilde işlem yapılıp eksiklikler tamamlandıktan sonra temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay’a yeniden gönderilmesi için dosyanın yerel mahkemesine GERİ ÇEVRİLMESİNE 12/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.







































    Hemen Ara