Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/37 Esas 2022/7201 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından beraat etti. Bölge Adliye Mahkemesi ise yapılan istinaf başvurusunu esastan reddetti ve verilen beraat kararının kesin olduğunu belirtti. Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen kararın temyiz edilmemesi nedeniyle vaki temyiz isteminin reddedildiği ifade edildi. Kanun maddelerine göre, 5237 sayılı TCK'nın 105/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması gerektiği belirtildi. CMK'nın 294/1. maddesinde ise temyiz edenin hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermesi gerektiği vurgulandı.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, cinsel taciz
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.12.2016 gün ve 2016/408 Esas, 2016/379 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 105/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından,vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20.Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.