Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26752 Esas 2022/7251 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişiye nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve şantaj suçlarından dava açılmıştı. Ancak mahkeme, sanığın suçsuz olduğuna karar verdi ve beraat etti. Bunun üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi'ne yapılan istinaf başvurusu da reddedildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekilde:
-5237 sayılı TCK'nın 107/1, 109/2. maddeleri: Hapis cezasının üst sınırı on yıldan az olan suçlar
-5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi: Hapis cezasının üst sınırı on yıl veya daha az olan suçlar
- CMK'nın 294/1. maddesi: Temyiz istemine ilişkin düzenlemeler.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, şantaj
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair Kocaeli 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 18.10.2018 gün ve 2018/62 Esas, 2018/406 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında şantaj, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen beraat kararlarıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçları düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 107/1, 109/2. maddelerinde yer alan hapis cezalarının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırlarının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.