Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2510 Esas 2022/4508 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, miras taksim sözleşmesine dayalı tazminat ve şirket paylarının iptali talebine ilişkindir. Yerel mahkeme davanın reddine karar vermiş, istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Dosya değeri temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından dolayı temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleri açıkça belirtilmiştir. Karardaki kanun maddeleri şunlardır: HMK'nın 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilecek kararları, 361 ve 362. maddeleri ise temyiz edilebilen kararları düzenlemektedir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca, dosyanın tekrar ilgili ilk derece mahkemesine gönderilmesi ve peşin yatırılan harcın yatırana iadesi gerekmektedir.

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 05.10.2017 tarihinde verilen dilekçeyle miras taksim sözleşmesine dayalı tazminat ve terditli olarak da devredilen şirket paylarının iptali ile davacılar adına kaydı talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 21/10/2019 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin esastan reddine dair verilen kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R
Dava, miras taksim sözleşmesine dayalı tazminat ve terditli olarak da devredilen şirket paylarının iptal edilerek davacılar adına kaydedilmesi taleplerine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 67.600,15 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri karar tarihi itibariyle geçerli olan 107.090,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca davacılar vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine,
dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.