Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2490 Esas 2022/4507 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı vekili, komşuluk hukukuna dayanan elatmanın önlenmesi için davalılar aleyhine dava açtı. Ancak yerel mahkeme davanın reddine karar verdi. Davacı vekili istinaf talebinde bulundu ve Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu kabul etti ve yerel mahkeme kararını kaldırdı. Bunun sonucunda esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildi. Davalıların vekili, bu kararı temyiz etti ancak dosya değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle temyiz hakkının bulunmadığına hükmedildi ve temyiz istemi reddedildi. Karara göre, temyiz edilebilen ve edilemeyen kararlar HMK'nın 341, 361 ve 362. maddelerinde belirtilmiştir ve bu durum dosya içeriği göz önünde bulundurularak değerlendirilmiştir.
HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddelerine göre, davalılar vekilinin temyiz dilekçesi reddedilmiş ve peşin yatırılan harç geri ödenmiştir. Dosya ilgili birimlere gönderilmiştir.

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Kepsut Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 27.04.2016 tarihinde verilen dilekçeyle komşuluk hukukuna dayanan elatmanın önlenmesinin istenilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 14/07/2020 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair verilen kararın davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, komşuluk hukukuna dayanan elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile yerel mahkeme kararının kaldırılmasına, dava konusuz kaldığından esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Bu karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 10.000,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 107,090,00 TL temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca davalılar vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine,
dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 28/06/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.