Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/27219 Esas 2022/7160 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen beraat kararı istinaf edilmiş ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından reddedilmiştir. Ancak nitelikli cinsel saldırı suçuyla ilgili olarak yapılan temyiz başvurusu için gerekli temyiz sebebi gösterilmemiştir, bu nedenle temyiz istemi reddedilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesi uyarınca, hapis cezasının ağırlaştırıcı halleri dikkate alınmadan verilen beraat kararları ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi uyarınca üst sınırı on yıl veya daha az olan suçlarla ilgili beraat kararları esastan reddedilecektir. CMK'nın 294/1. maddesi uyarınca temyiz başvurularında hükmün neden bozulmasını istendiği gösterilmelidir. Karar, oy birliğiyle verilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.06.2018 gün ve 2017/307 Esas, 2018/162 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve nitelikli cinsel saldırı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından,vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20.Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.