Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/3890 Esas 2022/4587 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, muhdesatın aidiyetinin tespiti talebiyle davalı aleyhine dava açmıştır. Yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiş ancak davalılarca istinaf talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi, istinaf talebini kabul etmiş ve ilk derece mahkemesi kararını kaldırarak davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar, dosya değeri itibariyle temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun istinaf ve temyiz yolları hakkındaki maddelerine de yer verilmiştir. Kanuna göre, istinaf yoluna başvurulabilen ve temyiz edilebilen kararlar belirtilmiştir. Karar, oybirliğiyle kabul edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi: istinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361. ve 362. maddeleri: temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar.

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 10. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 26/12/2019 tarihinde verilen dilekçeyle muhdesatın aidiyetinin tespiti talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31/03/2021 tarihli hükmün Bursa Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesincence istinaf talebinin kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak; davanın reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR
Dava, muhdesatın aidiyetinin tespitine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalılarca istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak , davanın reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 44.046,37 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı için 107.090,00 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 28/06/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.