Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/2305 Esas 2022/4676 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davalılar aleyhine ecrimisil istemiyle açılan davada, Yargıtay 8. Hukuk Dairesi tarafından bozma kararı verilmiştir. Davanın yeniden görülmesi sonucunda, davanın kabul edilerek davalılardan 515,00 TL'nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir. Ancak, davalılar vekili temyiz etmiştir. Temyiz sınırı ve konusu yapılan ecrimisil miktarı incelendiğinde, temyiz kabiliyeti olmayan kararlarda temyiz isteği yönünden mahkemece karar verilebileceği belirtilmiştir. Sonuç olarak, davalılar vekilinin temyiz talebi reddedilmiş ve dosya mahkemeye iade edilmiştir.
Kanun maddeleri:
- HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri
- HUMK'nun 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Kanunla değişik 427. maddesi
- 6100 sayılı HMK’ye 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde uyarınca temyiz sınırı 4.270,00 TL olup, temyiz konusu yapılan ecrimisil miktarı temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır.
- 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVALILAR : ... vd.

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 30/12/2014 gününde verilen dilekçe ile ecrimisil istenmesi üzerine Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin bozma ilamına uyularak yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 21/12/2021 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün evrak incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, davanın reddine dair verilen kararın, davacı vekilin temyizi üzerine, Yargıtay 8. Hukuk Dairesinin 04.12.2019 tarihli, 2018/3950 Esas, 2019/10919 Karar sayılı bozma ilamı ile davanın reddinin yerinde olmadığı, intifadan men olgusunun gerçekleşip gerçekleşmediğinin araştırılması gerektiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davanın kabulü ile 515,00 TL’nin dava tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar vekili temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’ye 6217 sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK’nun 14.07.2004 tarihli ve 5219 sayılı Kanunla değişik 427. maddesi uyarınca, karar tarihinde temyiz sınırı 4.270,00 TL olup, temyiz konusu yapılan ecrimisil miktarı temyiz kesinlik sınırının altında kalmaktadır.
Temyiz kabiliyeti olmayan kararlara karşı temyiz isteği yönünden mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 tarihli ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca temyiz mahkemesince de bir karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nin 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalılar vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.