Esas No: 2021/23277
Karar No: 2022/7268
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23277 Esas 2022/7268 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/23277 E. , 2022/7268 K.Özet:
Sanık sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise beraat etti. Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinin kararı istinaf edildi ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat kararı esastan reddedildi, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen karar ise istinaf başvurusunun kabul edilmesiyle sanığın suçsuzluğuna karar verildi. Temyizde, Bakanlık vekilinin herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından vaki temyiz istemi REDDEDİLDİ.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2. maddesi hapsin üst sınırının on yıldan az olduğu suçların beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurularına uygulanırken, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi hapsin üst sınırının on yıl veya daha az olduğu suçların beraat kararlarına uygulanıyor. Temyizde neden dolayı bozulması istendiği belirtilmediği takdirde REDDİN uygulanması CMK'nın 294/1. maddesiyle düzenlenir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Kayseri 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 12.12.2016 gün ve 2016/379 Esas, 2016/447 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen karar açısından ise istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak atılı suçtan beraatine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen beraat kararıyla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini gerçekleştiren Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verilen karar açısından müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olup, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olduğu ve çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen karar açısından ise CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.