Esas No: 2021/25629
Karar No: 2022/6979
Karar Tarihi: 30.06.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/25629 Esas 2022/6979 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/25629 E. , 2022/6979 K.Özet:
Çanakkale 1.Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve suça sürüklenen çocuğun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum edildiği hüküm, Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararıyla düzeltildi. Kararda, suça sürüklenen çocuğun müsnet suçtan beraatine karar verildiği belirtildi. Temyiz eden tarafın kararı neden bozulmasını istediğine dair bir açıklama yapmadığından temyiz isteği reddedildi ve kararın bir örneği İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderildi. Karara göre, CMK'nın 294/1 ve 298. maddeleri gereği temyiz eden tarafın neden bozulmasını istediğini açıklaması gerekmektedir. CMK'nın 294/1. maddesi, temyiz edenin hükmün neden bozulmasını isteğini göstermesi gerektiğini belirtmektedir. CMK'nın 298. maddesi ise, temyiz isteğinin reddedilebileceğini ifade etmektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçtan mahkumiyetine dair Çanakkale 1.Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 16.02.2017 gün ve 2016/568 Esas, 2017/79 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun karardaki mahkumiyete dair bölümün çıkarılarak yerine suça sürüklenen çocuğun müsnet suçtan beraatine hükmedilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, suça sürüklenen çocuk müdafisinin dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.