Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/8501 Esas 2022/6845 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçundan mahkumiyet kararı vermiş ancak kararın temyiz edilmesi sonrası muhtevanın değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Yapılan değerlendirme sonucunda, tebligatın usulsüz olarak yapıldığı anlaşılmıştır. Mahkeme, kararın mağdureye usulünce tebliği ve hükmün temyiz edilmesi halinde ek tebliğname düzenlenmesi gerektiğine hükmetmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleri kararı açıklamaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi uyarınca tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanunun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmesi gerektiği, buna karşılık muhatabın beyan adresi ile mernis adresinin aynı olması durumunda ise öncelikle şerhsiz tebligatın 21/1. maddesine göre tebliğe çıkarılıp, bila tebliğ iade edilmesi halinde aynı adrese 21/2. maddeye istinaden doğrudan şerhli tebliğ yapılması gerektiği nazara alındığında, yokluğunda verilen gerekçeli hükmün mağdure Naime'ye duruşmada beyan ettiği adres yerine mernis adresine doğrudan 21/2. maddesine göre tebliğinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, mağdureye gerekçeli kararın usulünce tebliğiyle verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenip, hükmün temyizi halinde bununla ilgili ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.