Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28189 Esas 2022/6854 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir cinsel saldırı olayının mağdurları olan kişilere yönelik olarak verilen suçlu bulma kararını inceledi. Temyiz incelemesi sonucunda, sanığın eski haline getirme talebinin reddedildiği görüldü. Hüküm ile ilgili tebligatın sanığın son bildirdiği adrese gönderilmesine rağmen sanığın adres bıraktığı gerekçesiyle tebligatın iade edildiği ancak usulüne uygun bir şekilde tebliğ edildiği ve sanığın belirttiği eski hale getirme nedenlerinin yerinde görülmediği belirtildi. Bu nedenle, temyiz istemini reddetmeye karar verildi. CMUK'nın 310/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi kullanılarak karar verildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel saldırı (mağdureler ... ile ...'e yönelik)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdure sayısınca)

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Temyiz incelemesinde eski hale getirme şartlarının oluşup oluşmadığını değerlendirerek kabulüne ya da reddine karar verme yetkisinin Yargıtay ilgili ceza dairesine ait olduğu gözetilerek yapılan incelemede sanığın yerinde görülmeyen eski hale getirme talebinin reddine karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yokluğunda verilen hükmün sanığın savunmasının alındığı 26.08.2011 tarihli duruşmada bildirdiği son adresine gönderilmesinin ardından söz konusu adreste adres bırakmadan ayrıldığından bahisle tebligatın iade edilmesi üzerine, hüküm tarihindeki Merkezi Nüfus İdare Sistemi (MERNİS) adresine çıkartılan tebligatın 04.04.2013 günü usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği ve CMUK'nın 310/1. maddesinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra 30.04.2013 tarihli temyiz dilekçesini ibraz eden sanığın belirttiği eski hale getirme nedenlerinin de yerinde görülmediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 30.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.