Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/28738 Esas 2022/7325 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesinde mahkûm edilmiş ancak yapılan istinaf başvuruları sonucu verilen hüküm Yargıtay tarafından bozulmuştur. Ancak Bölge Adliye Mahkemesinin direnme kararı vermesi ve duruşma açmadan dosya üzerinden karar vermesi nedeniyle savunma hakkı kısıtlanmış ve 5271 sayılı CMK'nın 289/1-h. maddesine muhalefet edilmiştir. Bu nedenle, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin istinaf başvurusunu esastan reddetmesi hükmü bozulmuştur. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 307/1, 302/2-4 maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır.

Sanık ... hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkûmiyetine dair Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.02.2018 gün ve 2017/430 Esas, 2018/61 Karar sayılı hükme yönelik sanık müdafisi ile katılan ... Hizmetler Bakanlığı vekilinin istinaf başvurularının esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 05.06.2018 gün ve 2018/1696 Esas, 2018/1017 Karar sayılı hükmünün temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince 12.02.2019 gün ve 2018/7907 Esas, 2019/2583 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararıyla ilgili olarak Bölge Adliye Mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 27.03.2019 gün ve 2019/869 Esas, 2019/922 sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekilince temyiz edilmesi nedeniyle Dairemize gönderilen dosya 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine istinaden yapılan değerlendirmede bozma sonrası mahkemece verilen ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 307/1. maddesi nazara alındığında, vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair 05.06.2018 tarihli ilk hükmün temyiz incelemesini yapan Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince verilen bozma kararı üzerine, dosyanın gönderildiği Bölge Adliye Mahkemesi tarafından söz konusu maddenin amir hükmü uyarınca duruşma açılarak ilgililere bozmaya karşı diyecekleri sorulduktan sonra bozmaya uyulması ya da direnilmesi yönünde hüküm kurulması gerekirken duruşma yapılmaksızın dosya üzerinden yazılı şekilde direnme kararı verilip, ilk derece mahkemesi hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 307. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması sonucunda aynı Kanunun 289/1-h. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 27.03.2019 gün ve 2019/869 Esas, 2019/922 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA, dosyanın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.