Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/6486 Esas 2022/7330 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın cinsel taciz suçunu işlediği gerekçesiyle mahkumiyete hükmetmiştir. Ancak, sanığın suçunu 28.06.2014 tarihinden sonra işlemesi nedeniyle, belirlenen temel cezanın artırılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini yapılmıştır. Yapılan incelemede, hükümde gerekli delillerin ve eleştirilerin olduğu, cezanın nevi ve miktarının kanuni sınırlar içinde olduğu tespit edilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz talebi reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/2-e maddesi, \"Cinsel taciz\" suçunu tanımlamaktadır. 6545 sayılı Kanun ilebu maddeye ek hükümler getirilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın cinsel taciz suçunu teşhir suretiyle işlediği, 6545 sayılı Kanunla değişik 5237 sayılı TCK'nın 105/2-e maddesinin yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden sonra gerçekleşmesi karşısında, belirlenen temel cezanın anılan bendin tatbiki suretiyle artırılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, eleştiri dışında hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 04.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.