Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/4260 Esas 2022/4925 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Dava, inançlı temlike dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir. Yerel mahkeme davayı kabul etmiştir ancak bir kısım davalılar istinaf talebinde bulunarak Ankara Bölge Adliye Mahkemesinde kısmen kabul edilmiştir. Karara temyiz için başvuran davacı vekilinin dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından temyiz hakkının bulunmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı HMK'nın 361. ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve edilmeyen kararlar ve temyiz kesinlik sınırı.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
DAVALILAR : ... vd.
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kızılcahamam Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 10/06/2016 tarihinde verilen dilekçeyle tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 06/10/2021 tarihli hükmün Ankara Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalılar vekili tarafından talep edilmiştir. Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

K A R A R

Dava, inançlı temlike dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bir kısım davalılar vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulü ile mahkeme kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 80.000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı için 107.090 TL) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, peşin alınan harcın ilgiliye iadesine, 06/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.