Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/8825 Esas 2022/7452 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yargılanmıştır. Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler istinaf edilmiş, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümden beraat, çocuğun cinsel istismarı suçundan reddetmiştir. Yargıtay tarafından yapılan itiraz sonucu sanığın her iki suçtan beraat etmesi gerektiği sonucuna varılmış, dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiştir. Dosya, sanığın temyiz istemi ve eski hale getirme istemli temyiz talebinin birlikte değerlendirilmesi için Dairemize gönderilmiştir. CMK'nın 41. maddesi gereğince eski hale getirme dilekçesi engelin kalkmasından itibaren yedi gün içinde verilmesi gerektiği için sanık müdafisinin talebi CMK'nın 298. maddesi gereğince reddedilmiştir.
CMK 308. madde: \"Kararın içeriği istinaf üzerine değiştirilemez, tenkis edilemez. Ancak, istinaf başvurusunda bulunan tarafın yararına olan hükümler itiraz yoluyla eksiklik veya yanlışlıklar yönünden değiştirilebilir. Böyle bir itiraz üzerine değiştirilen veya verilen hükümlerin hiçbiri yeniden incelenemez.\"
CMK

Sanık ...’ın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından gerçekleştirilen yargılaması sonunda, atılı suçlardan mahkumiyetine dair Adana 9. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.06.2018 gün ve 2018/172 Esas, 2018/324 Karar sayılı hükümlerin istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 09.10.2018 gün ve 2018/2373 Esas, 2018/2101 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden karardaki mahkumiyete ilişkin bölümün çıkarılarak yerine sanığın bu suçtan beraatine yazılması suretiyle düzeltilerek, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise esastan reddine dair kurulan hükümlerin sanık müdafisi ile katılan mağdure vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 09.10.2019 gün ve 2019/2845 Esas, 2019/11510 sayılı onama yönündeki kararına Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 29.05.2019 günlü, 14-2019/20889 sayılı itiraznamesi ile sanığın her iki suçtan beraatine karar verilmesi gerektiğinden bahisle 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine, Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 02.06.2020 gün ve 2019/7209 Esas, 2020/2373 sayılı Kararıyla esasen sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etmesi karşısında, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı yapılan değerlendirmede vaki itirazın reddiyle, bu hususta karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.12.2021 gün ve 2020/(kapatılan)14-235 Esas, 2021/668 Karar sayılı ilamıyla sanığın temyiz içerikli dilekçesiyle ilgili Dairesince yeniden değerlendirme yapılarak karar verilmesi için itirazın değişik gerekçe ile kabulüyle Daire kararının kaldırılarak sanığın temyiz istemi ve sanık müdafisinin eski hale getirme istemli temyiz talebinin birlikte değerlendirilerek incelenmesi için dosya Dairemize gönderilmekle Dairemizin 19.04.2022 tarihli tevdi kararına istinaden dosyanın gönderildiği Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 30.05.2022 günlü ek tabliğnamesi ile birlikte iade edilen dosya incelendi gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin eski hale getirme talepli temyiz istemiyle sanığın temyiz istemin birlikte incelenmesinde; 5271 sayılı CMK’nın 41. maddesine göre eski hale getirme dilekçesi’nin engelin kalkmasından itibaren yedi gün içinde verilmesi gerektiği nazara alınarak yapılan değerlendirmede yokluğunda verilen istinaf ilamının 08.11.2018 günü tebliğiyle işlemeye başlayan on beş günlük kanuni süresi içinde temyiz yoluna başvurmayan sanık müdafisinin dosyaya sunduğu 20.12.2018 havale tarihli dilekçesinde mevcut rahatsızlığından dolayı 23.11.2018 ve 03.12.2018 tarihlerinde ayrı ayrı on’ar günlük rapor aldığını belirterek rapor suretlerini eklemesi karşısında, son raporun bitim tarihinden bir gün sonra olan 13.12.2018 tarihinden işlemeye başlayan yedi günlük kanuni süresinden sonra verdiği eski hale getirme istemli temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından ve istinaf incelemesi neticesinde yokluğunda kurulan hükmün bulunduğu cezaevinde usulüne uygun şekilde 06.11.2018 tarihinde tebliği üzerine işlemeye başlayan on beş günlük kanuni süresinden sonra sanığın sunduğu 12.12.2018 havale tarihli dilekçeyle hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından sanık müdafisi ile sanığın vaki temyiz istemlerinin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.