Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/4241 Esas 2022/4984 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesinde davacı vekili tarafından davalıya karşı ecrimisil talebiyle açılmış olan davada, derdestlik nedeniyle usulden reddine karar verilmiştir. Davacı vekilinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesine yaptığı istinaf başvurusu reddedilmiştir. Temyiz istemi üzerine dosya incelenmiş ve dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, davacı tarafın temyiz hakkı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri, HMK'nın 341, 361 ve 362. maddeleridir.

7. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 07/08/2020 tarihinde verilen dilekçeyle ecrimisil talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın derdestlik nedeniyle usulden reddine dair verilen 23/03/2021 tarihli hükmün İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davacı vekili tarafından talep edilmiştir. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin, ilk derece mahkemesi kararı miktar itibariyle kesin olduğundan istinaf dilekçesinin reddine dair verilen kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü.

K A R A R

Dava ecrimisil talebine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın usulden reddine karar verilmiştir.
Davacı vekilince istinaf talebinde bulunulması üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun ilk derece mahkemesi kararı miktar itibariyle kesin olduğundan istinaf dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Bu karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 2.035,00 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan (2022 yılı için 107.090,00) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davacı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davacı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 07/09/2022 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.