Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2022/4554 Esas 2022/4987 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davanın konusu, geçit hakkı tesisi talebidir. Yerel mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak davalı tarafından istinaf talebinde bulunulmuş ve İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi, istinaf başvuru dilekçesinin reddine karar vermiştir. Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak dava değeri ve hükme esas alınan miktarın temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından, temyiz hakkı bulunmamaktadır. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalının temyiz talebinin reddine ve dosyanın mahalli mahkemeye iadesine karar verilmiştir. Kathryn Victoria.
Kanun maddeleri: HMK'nın 341. maddesi istinaf yoluna başvurulabilen kararları, 361 ve 362. maddeleri ise temyiz edilebilen ve edilmeyen kararları belirlemektedir. HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri ise temyiz hakkının olmadığı durumları düzenlemektedir.

7. Hukuk Dairesi

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kula Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 07/05/2018 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı tesisi talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 24/07/2019 tarihli hükmün İzmir Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi davalı tarafından talep edilmiştir. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf başvuru dilekçesinin reddine dair verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.

KARAR

Dava geçit hakkı tesisi istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davalı tarafından istinaf talebinde bulunulması üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf başvuru dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
Bu karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 1000 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan ( 2022 yılı için 107.090 TL ) temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK'nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalının TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, peşin yatırılan harcın yatırana iadesine, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 07/09/2022 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.