Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14463 Esas 2022/7492 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Trabzon (kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 29.12.2011 gün, 2010/1007 Esas, 2011/1167 Karar sayılı ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararının "İtiraz edilmeksizin" 17.01.2012 tarihinde kesinleşmesinin ardından sanığın 16.10.2014 günü deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle hüküm açıklanmış ise de; sanığın denetim süresi içinde işlediği Trabzon 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2015 tarihli ve 2014/503 Esas, 2015/177 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyetine ilişkin kararında belirtilen 5237 sayılı TCK'nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kalması ve sanık ile katılan arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemlerinin yapılması için dosyanın yeniden ele alınarak değerlendirilmesi lüzumu karşısında, ihbara konu suça ilişkin belirtilen işlemlerin akıbetinin mahkemesinden sorulup sonucuna göre hükmün açıklanıp açıklanamayacağının tartışılmadan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi uyarınca tebligatın muhatabın bilinen en son adresine tebliğ edilip, bu adresin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde ise adres kayıt sistemindeki adresine aynı Kanun'un 21. maddesine göre tebliği gerektiği ve şayet beyan adresi ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise bu takdirde öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre bu adrese tebligat yapılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden beyan adresi yerine adres kayıt sistemindeki adrese doğrudan Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesine göre yapılan duruşma gününü bildirir tebligatın usulsüz olması nedeniyle sanığın hükmün açıklanmasına ilişkin beyanı tespit edilmeden yargılamaya devamla karar verilmesi suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 05.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.