Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/26837 Esas 2022/7557 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Mağdurun velayet hakkına sahip annesi ve babası şikayetlerinden vazgeçtiğini bildirince vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığına karar verilmiştir. Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri de reddedilerek hüküm onanmıştır. 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 289 maddeleri ile ilgili düzenlemeler dikkate alınmıştır.
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi, kesin hükümlerin temyiz edilebilir olduğunu belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi, temyiz istemlerinin usulüne uygun yapılması gerektiğini belirtir.
- 5271 sayılı CMK'nın 289. maddesi, temyiz sebeplerinin açıkça belirtilmesi gerektiğini ve kanuni şartlara uygun olması gerektiğini belirtir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Burhaniye Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 04.02.2021 gün ve 2020/149 Esas, 2021/47 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, yapılan dosya tetkikinde gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşını tamamlamayan mağdurun velayet hakkına sahip annesi müşteki ... ile babası müşteki ...'ın, dosyaya sundukları 10.01.2020 havale tarihli dilekçeleriyle ve 21.07.2020 günlü celsede alınan beyanlarında sanık hakkındaki şikayetlerinden vazgeçtiklerini bildirmeleri karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.