Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24596 Esas 2022/7573 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından Nizip Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Sanığın mahkumiyetine yönelik istinaf başvurusu esastan reddedildi. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin temyiz istemi de reddedildi. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hüküm ve temyiz isteminin reddine dair karar temyiz edildi ancak mahkeme, kurulan hüküm ve ek kararın usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle temyiz istemini reddetti. Kararda, 5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemelerin yanı sıra 289. maddede sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetildiği belirtildi. Karara göre, temyiz sebepleri yerinde görülmedi ve sanık müdafisinin temyiz istemi esastan reddedildi. Kanun maddelerine göre, temyiz reddedilmesine karar verilmesi gerektiği ifade edildi.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Nizip Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.11.2020 gün ve 2019/194 Esas, 2020/79 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddi, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ve temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm ile gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun olup, bunlara yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hüküm ile ek kararın ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.