Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/21050 Esas 2022/7563 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, cinsel saldırı suçundan beraat ederken; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkum oldu. Yapılan temyiz başvurusunda, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüs suçundan mahkumiyeti de kaldırıldı. Temyiz sebepleri esastan reddedildi. Kararda, suçları işleme durumuna göre CMK’nın ilgili maddeleri detaylı bir şekilde yer aldı.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın cinsel saldırıya teşebbüs ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine dair Bakırköy 20. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.10.2020 gün ve 2020/319 Esas, 2020/207 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun cinsel saldırıya teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüsten mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi, katılan mağdur vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna teşebbüsten mahkumiyetine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ve katılan mağdur vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü tek başına sahilde yürüyüş yapan mağdureye (Bir şey yapmayacağım, sadece sevişmek istiyorum) diyerek elindeki sivri cam kırığını da gösterip ''boğazını keserim'' diye tehdit ederek mağduru bileğinden tutup tenha bir yere götürmeye çalışması, boğuşma sırasında ''sadece sevişmek istiyorum'' sözünü birkaç kez tekrarlaması ve mağdurun bileğinde kesik oluşacak

şekilde yaralanması, mağdurun çığlık sesini duyup gelen tanık ...'ı gören sanığın mağduru bırakıp kaçması şeklinde gerçekleşen olayda; mağdurun soruşturma ve kovuşturma aşamasındaki'' göğüs veya vücudumda özel bölgelere cinsel amaçlı dokunmadı, boğuşma sırasında bana cinsel içerikli hareketlerde bulunmadı'' şeklinde beyanları da gözetildiğinde sanığın cinsel saldırı suçunun icra hareketlerine başlamadığı, mağdurun vücuduna temasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlemeye yönelik olup bu suçun icra hareketleri kapsamında kaldığı, bu cihetle sanık hakkında müsnet suçtan suçun yasal unsurları oluşmadığından CMK 223/2-a maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilerek söz konusu suçtan kurulan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 29.03.2021 gün ve 2019/275 Esas, 2021/798 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20.Ceza Dairesine gönderilmesine, 06.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.