Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7955 Esas 2022/7600 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarını işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suçların üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve kanunda yapılan değişiklikten sonra yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, cinsel taciz suçundan belirlenen temel cezanın iddianamedeki sevk maddeleri arasında yer almayan TCK'nın 43. maddesi ile arttırılmasında, kanuna aykırılık olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. Kanuna aykırılık gerekçesiyle hükümler, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 251. Maddesi
- 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendi
- Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas - 2020/33 sayılı Kararı
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi
- TCK'nın 43. maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz, kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz ve kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarının üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece verilen mahkumiyet hükümlerinin kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. Maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas - 2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
Tüm dosya içeriğine göre, sanığın katılanın kullandığı telefonu araması ile cinsel içerikli mesaj atması eylemlerinin zincirleme şekilde cinsel taciz suçunun unsurunu oluşturduğu gözetilmeden ayrıca kişilerin huzur ve sükunu bozma suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
5271 sayılı CMK'nın 226/2. maddesine aykırı olacak şekilde sanığa ek savunma hakkı verilmeksizin, cinsel taciz suçundan belirlenen temel cezanın iddianamedeki sevk maddeleri arasında yer almayan TCK'nın 43. maddesi ile arttırılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.