Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/22482 Esas 2022/7601 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi, bir çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığın mahkum edilmesine karar verdi. Ancak bu karar, Yargıtay'ın bir önceki temyiz kararı nedeniyle bozuldu. Yeni kanun düzenlemeleri de dikkate alınarak yapılan yeniden yargılama sonucunda, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak belirlenmesi gerektiği vurgulandı. Ancak suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesi de göz önüne alınmadığı için lehe kanun yanlış tespit edildiği gerekçesiyle karar bozuldu. Kanun maddeleri ise şöyle:
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı

HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece kurulan ilk hükmün temyizen inceleyen Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesinin 18.02.2020 günlü 2016/6322 Esas 2020/1284 sayılı kararıyla hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, lehe kanun değerlendirilmesi yapılarak hüküm kurulması gerektiğinden bahisle bozulmasından sonra söz konusu ilama uyan mahkemece karşılaştırma yapılırken, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi gerektiği karma uygulama yapılamayacağı, suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK'nın 103/6. maddesinin de nazara alınmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, lehe kanunun yanlış tespiti ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.07.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.