Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/7159 Esas 2022/7623 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Elazığ 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 22.10.2019 gün ve 2018/324 Esas, 2019/632 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm açısından ise istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyizi ile sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz istemlerinin incelenmesinde:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup, temyizi mümkün bulunmadığından, yine aynı Kanunun 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz istemiyle sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisinin çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince:
Sanığın aşamalarda mağdurenin yaşını on yedi olarak bildiği yönündeki savunması, Fırat Üniversitesi Hastanesinden alınan 07.11.2018 tarihli grafiye göre mağdurenin kemik yaşının on yedi yaş ile uyumlu olduğuna dair rapor ve tüm dosya içeriği nazara alındığında; olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunduğu nazara alınarak mevcut haliyle eylemin aynı Kanunun 104. maddesinde yer alan reşit olmayanla cinsel ilişki suçunu oluşturduğu gözetilerek hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması karşısında, anılan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesinin 12.02.2020 gün ve 2019/239 Esas, 2020/215 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Diyarbakır Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 12.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.