Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/14283 Esas 2022/7745 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Mahkemenin tutanaklar ve deliller üzerinden yaptığı incelemede, cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edildiği ve temyiz taleplerinin reddedilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Ayrıca, sanık hakkında hakaret suçundan verilen tutarın 3.000 TL'nin altında olduğu için, bu hükmün kesin nitelikte olduğu ve temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise, 5320 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 6217 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ve CMUK'nın 305/1. ve 317. maddeleridir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında hakaret suçundan doğrudan verilen 1.500 TL adli para cezasının miktar itibarıyla CMUK'nın 305/1. maddesi gereğince kesin olmasından dolayı temyizi mümkün bulunmadığından, anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 CMUK'nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafileri ile katılan mağdure vekilinin yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.