Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/2377 Esas 2022/7686 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliyesi 3. Ceza Dairesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan hüküm giyen sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetmiştir. Sanık müdafisi temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdikten sonra, inceleme sadece katılan Bakanlık vekilinin temyiziyle sınırlı olarak yapılmıştır. Katılan Bakanlık vekili kanunî süre içerisinde temyiz sebebi içermeyen bir dilekçe ile temyiz istemiş, ancak bu dilekçede temyiz sebepleri belirtilmediği için Bakanlık vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri ise şöyledir: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 266. ve 294. maddeleri. Karar ile dava dosyası Ordu 1. Ağır Mahkemesine, ilamın bir örneği ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edilmiştir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi kararı

Samsun Bölge Adliyesi Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 27.10.2021 tarihli ve 2021/1604 Esas, 2021/1978 Karar sayılı kararının sanık müdafisi ve katılan Bakanlık vekili tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde;
Sanık müdafisinin, kanuni süresi içinde başvurusundan sonra, sanığın 04.08.2022 tarihli dilekçe ile temyiz isteminden vazgeçtiğini bildirdiği ve temyiz davasının istek şartına bağlı olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 266 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminden vazgeçme nedeniyle, incelemenin katılan Bakanlık vekilinin temyiziyle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Ayrıntıları, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 10.10.2019 tarihli ve 2019/9.MD-355 Esas, 2019/596 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda katılan Bakanlık vekiline 22.11.2021 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 294'üncü maddesinin birinci fıkrasında belirlenen "Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır." hükmü uyarınca kanunî süre içerisinde 23.11.2021 tarihli, temyiz sebebi içermeyen, dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu; ancak aynı Kanunun 298'inci maddesinin birinci fıkrasında "temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediği" anlaşıldığından katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304'üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Ordu 1. Ağır Mahkemesine, Yargıtay ilamının bir örneğinin ise Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.