Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/3249 Esas 2022/7671 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığın mahkumiyet kararını verdi. Ancak, deliller yetersiz olduğu için suçun vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun oluşmadığına karar verildi. Bu nedenle, mahkumiyet kararı bozuldu. Kanunlara göre, mahkeme kararı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri gereğince bozuldu.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak
Mağdurenin aşamalardaki anlatımları, savunma, mağdurede fiili livata bulgusu olmadığına dair 06.04.2011 tarihli doktor raporu ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın mağdureye yönelik cinsel istismar eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek lehe kanun değerlendirmesi yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçunu işlediği sırada ve eylemle sınırlı süre ile mağdurelerin iradesiyle hareket edebilme imkanının ortadan kaldırılmasının kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturmayacağı ve kişinin vücudunun suçun konusu olması nedeniyle mağdurelerin hareket edebilme özgürlüğü ortadan kaldırılmadan bu suçun işlenemeyeceği nazara alındığında beraat kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321 ve 326. maddeleri gereğince BOZULMASINA, 13.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.