Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/7158 Esas 2022/7796 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir cinsel taciz suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Mahkeme, suçun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirdiğini belirterek mahkumiyet hükmü kurdu. Ancak, 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan bir iptal kararı sonrasında, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinin zorunlu olduğu belirtildi. Bu nedenle, temyiz itirazı kabul edildi ve hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak; 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddeleri belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.09.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.